Moje miejsce na ziemi - Julia Navarro

Tytuł: Moje miejsce na ziemi (tytuł oryginału: Tú no matarás)

Autor: Julia Navarro

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 09.03.2022

Liczba stron: 768

Kręte koleje losu.

Są takie książki, które zachwycają. Zdarzają się i takie, które wzbudzają szczery podziw dla umiejętności autora (lub autorki) z racji sposobu snucia monumentalnej opowieści, od której trudno jest się oderwać, a jeszcze trudniej jest o niej zapomnieć. Jednak najlepsze książki to takie, które dają temat do przemyśleń i zostają w naszej pamięci jeszcze na długie miesiące po skończonej lekturze. "Moje miejsce na ziemi" Julii Navarro zdecydowanie spełnia wszystkie powyższe warunki.

O czym będzie ta historia (skądinąd rzeczywiście monumentalna - prawie 800 stron to niebyle co)? W bardzo szerokim ujęciu: o przewrotnych kolejach ludzkiego losu. W ujęciu nieco węższym i skonkretyzowanym: o poszukiwaniach tytułowego, własnego miejsca na ziemi, które wcale nie jest tak łatwo odnaleźć (i to zwłaszcza jeśli okoliczności rzucają nam stale kłody pod nogi). Wszystko to na tle burzliwych wydarzeń w przededniu, w trakcie oraz po zakończeniu II Wojny Światowej, która niczym huragan wywróciła do góry nogami niejedno ludzkie życie i zmieniła tym samym jego dalsze koleje.

Fernando, Catalina i Eulogio urodzili się i spędzili beztroskie dzieciństwo w tej samej dzielnicy Madrytu. W dorosłość wkraczają w najgorszym możliwym momencie: po wyniszczającej kraj wojnie domowej, w której ich rodziny nie stanęły po stronie zwycięzców. Każde z nich straciło kogoś bliskiego lub coś cennego. Radzą sobie jednak, jak mogą, w nowej rzeczywistości, próbują nawet cieszyć się małymi przyjemnościami dnia codziennego i chwytać chwile szczęścia. Wszystko to dopóki kilka nierozważnych kroków nie postawi ich w sytuacji, w której będą musieli podjąć poważną decyzję.

Decydują się na ucieczkę z Hiszpanii – każde z innych powodów. A że Europa początku lat czterdziestych XX wieku nie jest najlepszym miejscem na podróżowanie, płyną do Aleksandrii, gdzie podobno zatrzymał się zaprzyjaźniony z nimi Marvin, młody amerykański poeta, z którym Catalina musi wyjaśnić pewne sprawy. Nie jest to jednak koniec ich odysei, raczej dopiero początek. Okazuje się bowiem, że w Egipcie nie są bezpieczni, a Amerykanin, z którym dziewczyna desperacko pragnie się spotkać, wciąż jej umyka... Troje przyjaciół wraca więc do targanej wojną Europy. Los rzuci ich w różne miejsca – do Paryża, Londynu, Chile, Bostonu – i czekają ich jeszcze długie lata poszukiwań swojego miejsca na ziemi… jeśli takie w ogóle istnieje.

Książką NIE SPOSÓB SIĘ NIE ZACHWYCIĆ! Pomimo pokaźnych gabarytów i bardzo powolnego snucia fabuły (co tak naprawdę - do spółki ze świetnymi opisami - jest jedną z największych zalet książki) Julia Navarro raczy nas opowieścią naprawdę wyjątkową, która nie tylko ukazuje naszym oczom rzutujący na ludzkie istnienia efekt burzliwych przemian w Europie pierwszej połowy XX wieku, ale która także skłania nas do refleksji nad tym, do czego ma i powinno prowadzić nasze życie. Jaki jest jego sens? Gdzie jest i gdzie być powinno nasze przysłowiowe (i tytułowe) miejsce na ziemi? Wcale nie tak łatwo je znaleźć...

W trakcie lektury najbardziej uderza towarzysząca nam na każdym kroku konieczność dokonywania przez bohaterów trudnych, związanych z dorosłością wyborów oraz zwiększająca się wraz z upływem czasu nostalgia za tym, co wymknęło im się z rąk... Czasem życie niestety nie daje nam drugich szans. Mamy bardzo często tylko jedną chwilę na decyzję, a jedyne co możemy zrobić, to możliwie najlepiej spożytkować czas, który nam dano... Opisana przez Navarro historia świadczy o tym bardzo dobitnie.

Gorąco polecam!

Wydawnictwo Albatros - dziękuję.

#mojemiejscenaziemi #julianavarro #túnomatarás #albatros #wydawnictwoalbatros #historia #literaturapiękna #cosnapolce #dobraksiazka #czytamksiazki #bookstagram #bookreview