Kapitan - Francesco Totti, Paolo Condò

Tytuł: Kapitan (tytuł oryginału: Un Capitano)

Autor: Francesco Totti, Paolo Condò

Wydawnictwo: SQN

Data wydania: 12.06.2019r.

Liczba stron: 416

Il Capitano.

Rzymski gladiator, Il Capitano, legenda i wieloletni kapitan AS Roma. Na biografię Francesco Tottiego wielu fanów futbolu czekało z niecierpliwością (zwłaszcza po odwieszeniu przezeń butów na kołek). Cierpliwość ta została właśnie nagrodzona :)

Francesco Totti budzi w futbolowym świecie wielkie emocje. Dzieje się tak z wielu powodów. Po pierwsze, rzadko kiedy we współczesnym futbolu można znaleźć tak budujące i pełne wierności przykłady przywiązania do klubowych barw (Totti grał w Romie przez cała sportową karierę). Po drugie, niewielu było, jest - i zapewne niewielu będzie - piłkarzy o takim harcie ducha, boiskowej niezłomności, charyzmie oraz umiejętnościach, które przez lata przydawały meczom Romy oraz Italii tej szczypty magii, która bierze się z talentu i z czystego piłkarskiego geniuszu. Powyższe fakty już na starcie budują zainteresowanie lekturą, która… daje radę, a jeśli zaskakuje, to tylko pozytywnie :)

Dlaczego pozytywnie? Głównie dlatego, że książkę napisano rzeczowo, sensownie i w naprawdę zajmujący sposób, a to tylko w pozytywny sposób obala mity dotyczące Tottiego, który chyba nie był postrzegany jako jakiś inteligent, czy choćby wystarczająco rozgarnięty mentalnie piłkarz ;)… Zdaję sobie sprawę, że książka ta musiała przejść przez wiele korekt, proces redagowania, składania, etc., jednak sama treść to wiele z Tottiego i z jego słów oraz przeżyć – nikt tego za niego nie napisał. I dobrze się stało że ta książka powstała, okazuje się bowiem, że to bardzo inteligentny gość – lektura rozprawia się zatem ze stereotypami na temat Francesco, które przez lata trwania jego kariery nie były dlań zbyt przychylne.

Książka zachowuje do pewnego stopnia chronologię jeśli chodzi o karierę Tottiego, lecz nie jest tak do końca i przez cały czas, rozgraniczono bowiem jego karierę klubową od reprezentacyjnej oraz opisano całość w taki sposób, że nieraz – chronologicznie patrząc – wkrada się w całokształt maleńki chaos. Nie jest to jednak wielki mankament dla fanów Tottiego, ci bowiem znają jego karierę bardzo dobrze ;) Sama zaś treść kolejnych rozdziałów wynagradza z nawiązką wszelkie chronologiczne nieścisłości.

Roma wielką miłością Tottiego była, jest i zapewne będzie (choć po ostatnich wydarzeniach medialnych, kiedy to Totti zrezygnował z funkcji jednego z dyrektorów sportowych rzymskiego klubu, można mieć w tej materii wątpliwości jeśli chodzi o bliższą i dalszą przyszłość). Książka nawiązuje do największych sukcesów klubu mających miejsce za czasów gry Il Capitano (scudetto), ale także do okresów gry nieco gorszej, pełnej przetasowań w składzie, czy do – można powiedzieć – „dwóch er” panowania w klubie Luciano Spallettiego, z których pierwsza era to czas wielkich sukcesów, druga zaś to czas niekoniecznie udanych eksperymentów oraz, jak utrzymuje główny bohater książki, okres niemalże szykanowania i spychania na margines jego osoby jako gracza i kapitana. Jeśli wierzyć Tottiemu, wszystkiemu winne są nieporozumienia na tle… gry w karty. Fransesco to wielki miłośnik kart, których z kolei – jako czynnika rozprężającego, przez który gracze zarywają noce przed ważnymi meczami – wielkim wrogiem jest Spalletti. Jaka jest prawda? To wiedzą tylko ci dwaj panowie, jednak coś chyba jest na rzeczy zważywszy na bardzo widoczne różnice w sposobie traktowania kapitana przez trenera w pierwszym i w drugim okresie sprawowania w Romie rządów przez Spallettiego.

O ile Romę Totti określa jako „kobietę swojego życia”, o tyle reprezentacja jest dlań „romansem” ;) Tak to przynajmniej przedstawia w książce, niemniej jednak mistrzostwo świata z 2006 roku to drugi – obok scudetto – najbardziej obszernie opisany epizod kariery Tottiego. Znajdziemy w książce zakulisowe wątki, stopniowe nabieranie przez kadrę Azzurrich wiary w końcowy sukces, a także dowiemy się kto jako jedyny spał przed wielkim finałem z Francją. Dla takich perełek warto tę książkę przeczytać :)

Niniejsza lektura to także życie Francesco poza boiskiem i podkreślenie roli jaką w jego życiu pełni rodzina. Tutaj Totti jawi się jako typowy, tradycjonalistyczny Włoch (w pozytywnym znaczeniu tego słowa). Przeczytamy także o wielu niby boiskowych, ale jednak bardzo zakulisowych wątkach z życia Il Capitano, jak choćby mająca swego czasu miejsce wielka przyjaźń między nim, a Antonio Cassano, czy też spekulacje na temat transferu do Realu Madryt i ostateczne powody dla których nie miał on nigdy miejsca.

Wielki kapitan = wielka książka :) Zdecydowanie WARTO przeczytać. Takiego Francesco Tottiego być może się spodziewaliście, ale mogę Was zapewnić, że spodziewanie się, a faktyczne przeczytanie tej biografii to dwie różne rzeczy. I sądzę, że po lekturze będziecie tylko i wyłącznie zadowoleni.

Dziękuję SQN za egzemplarz recenzencki.