"Zakazana retoryka. Podręcznik manipulacji" - Gloria Beck

Tytuł: Zakazana retoryka. Podręcznik manipulacji (tytuł oryginału: Verbotene Rhetorik. Die Kunst der skrupellosen Manipulation)

Autor: Gloria Beck

Wydawnictwo: Sensus

Data wydania: 21.03.2011r.

Liczba stron: 344

Cudownie nieetyczna "biblia zła" ;)

Nikt nie lubi być manipulowany, lecz sama wiedza na ten temat... może być przydatna ;) Książka pełna jest praktycznych przykładów tego jak, komu i kiedy to robić - i osiągnąć przez to własne cele. Nieetyczne? Niemoralne? O, tak... :) Ale przez to również ciekawe. I pouczające, na niektórych przykładach bowiem można świetnie pojąć pewne schematy ludzkich zachowań, a do tego (być może) zrozumieć, że my też nieraz byliśmy (jesteśmy?) manipulowani. To chyba godne uwagi, prawda?

Znajdą się bez wątpienia tacy, którzy z miejsca odrzucą tę książkę jako amoralny przykład ludzkiego zachowania, do którego autorka tylko czytającego zachęca. Nie ma się bowiem co czarować - skrupuły są w tej lekturze na ostatnim miejscu. A tak naprawdę nie ma ich tutaj wcale. Ja jednak skupiłbym się na tym, co napisano jeszcze we wstępie i w opisie - co bowiem jeśli trafimy kiedyś na kogoś, kto nami manipuluje i tego mechanizmu nie rozpoznamy? Albo jeśli trafimy na kogoś, kto jest w tej materii lepszy od nas i wywiedzie nas w pole? Warto nad tym pomyśleć. I może jednak przeczytać te nieco ponad 300 stron. Może się czegoś nauczymy - oczywiście tylko teoretycznie i w celach czysto defensywnych [ ;) ].

Nie omijałbym pochopnie tej książki - z czysto życiowego punktu widzenia może okazać się (kiedyś?) przydatna. A poza wszystkim wciąga i jest cholernie pouczająca. I nikt przecież nie mówi, że ma być od razu przełożona na nasze zachowania w rzeczywistości, prawda? No więc właśnie :)

Polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Sensus za egzemplarz recenzencki.

"Powrót do przyszłości. Przypomnij sobie, jak osiągnąć cel" - Joe Vitale

Tytuł: Powrót do przyszłości. Przypomnij sobie, jak osiągnąć cel (tytuł oryginału: The Remembering Process: A Surprising (and Fun) Breakthrough New Way to Amazing Creativity)

Autor: Joe Vitale

Wydawnictwo: Sensus

Data wydania: 01.08.2017r.

Liczba stron: 192

Cele są po to, by je osiągać. Pragniesz czegoś? Idź po to.

Taaaa, łatwo powiedzieć... Trudniej zrobić. Ale, jednak, każdy z nas jakieś cele już w życiu osiągnął, prawda? No właśnie. Więc, może, wystarczy sobie przypomnieć jak to zrobiliśmy, odtworzyć trochę w samych sobie proces, jaki nas nakierował na wcześniejsze (małe i duże) życiowe zwycięstwa, i... znów się uda? O tym właśnie jest ta książka: o małej (wielkiej?) wewnętrznej filozofii dążenia do celów. Skutecznego dążenia.

W największym skrócie mówiąc, ta lektura traktuje o pełnej mocy sile, jaką możemy czerpać z samonastawienia. W pozytywnym tego słowa znaczeniu. Niby rzecz oczywista - "myśleć pozytywnie". To jednak nie zawsze jest łatwe. Czasem wręcz bardzo trudne. Autor próbuje każdemu z nas uzmysłowić, że - choć nie jest to łatwe - każde zwycięstwo i osiągnięty cel zaczyna się od nas samych. Może upraszczam, ale po prostu od dobrego nastawienia. To od niego zaczyna się każdy sukces (lub, jak woli autor, dzieło osiągnięcia każdego celu).

Książka jest fajna, ale trzeba chyba mieć raz że chęć, a dwa - ochotę i brak lekceważenia dla tego typu lektur, żeby w ogóle po coś takiego sięgnąć. Znam takich, którzy omijają takie książki szerokim łukiem. A szkoda, bo czasem warto jednak zboczyć w księgarni / bibliotece do regału, na którym stoją.

Polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Sensus za egzemplarz recenzencki.

"Co-dziennik" - Lucyna Klimczak

Tytuł: Co-dziennik

Autor: Lucyna Klimczak

Wydawnictwo: Sensus

Data wydania: 09.05.2017r.

Liczba stron: 368

Zadania na kreatywność - na każdy dzień w roku :)

Przyjemna książka :) Nie tylko do czytania, do myślenia, ale też... do kreowania :) Czego? Codzienności. W jaki sposób? Prostymi zadaniami na myślenie, które możemy sobie na każdej stronie pouzupełniać. Nigdy jakoś szczególnie nie przepadałem za pozycjami, w których trzeba / można coś dopisywać, uzupełniać właśnie... ta jednak wygląda ciekawie. I bynajmniej nie aż tak banalnie jak można by sądzić. Zadania w rodzaju "Budzisz się bezdomny na ławce w parku i?...", czy też "Wymyśl nazwę dla własnego zakładu pogrzebowego" nie są bynajmniej banalne, prawda? :)

Mamy też tutaj zadania nieco bardziej ambitne, jak np. "Z kim chciałbyś się jeszcze raz spotkać?", "Twoja siła polega na?", "Czym jest szczęście?"... i tak dalej, i tak dalej... Trochę więc w tej książce i uśmiechu i refleksji. I to naszej - naszej własnej :) ... Trzeba tylko ją... stworzyć. Dojść do niej. Lub po prostu ją sobie wykreować :) ...

Mało jest chyba na rynku takich fajnych... dzienników ;) A szkoda, bo taki jak ten wspomagają myślenie własne, a myślenie jako takie, umówmy się, coraz częściej jest towarem deficytowym. Coraz bardziej deficytowym... W dobie wtórnej kultury obrazkowej i zaniku słowa pisanego warto się więc czymś takim poratować ;)

Strasznie zachęcam i gorąco polecam :) Nie pożałujecie :) 

Dziękuje Wydawnictwu Sensus za egzemplarz recenzencki.

"Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść. Tom 2 (1939-1945) Inferno" - Waldemar Piasecki

Tytuł: Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść. Tom 2 (1939-1945) Inferno

Cykl: Jedno życie (tom 2)

Autor: Waldemar Piasecki

Wydawnictwo: Insignis

Data wydania: 05.07.2017r.

Liczba stron: 1272

Pasjonująca, przerażająca, wielka opowieść o człowieku honoru, któremu przyszło przejść przez piekło.

"Jako obywatel Polski nie mam prawa pozwalać, aby mordowano innych obywateli mojej ojczyzny tylko dlatego, że modlą się inaczej." Ten jeden cytat świetnie obrazuje sedno postawy Karskiego wobec Holokaustu i, tak naprawdę, wobec całości działań okupantów w czasie II Wojny Światowej. Książka ta obejmuje tylko 6 lat życia jej głównego bohatera - lecz jakże ważne są to lata...

Postawa Karskiego wobec Zagłady i jego sławna misja, w którą udał się do Roosvelta, to oczywiście najważniejsze elementy tej książki (i jednocześnie chyba jedyne znane powszechnie fakty z jego życia), lecz "Inferno" to także swoista podróż przez całą II Wojnę Światową. Gorzka podróż... Pełna cierpienia, śmierci, walki, niemocy i przerażenia tym, co jedni ludzie mogą uczynić drugim. Wraz z Karskim widzimy to wszystko raz jeszcze na własne oczy, od kampanii wrześniowej począwszy, aż do końca wojny włącznie. Smutna to podróż. Co pozostaje na jej końcu? Oprócz przeżywanej wraz z emisariuszem goryczy? Ironiczny uśmiech - przynajmniej u mnie.

Ironiczny wobec wszystkiego, o czym dzięki własnej edukacji od dawna wiem, a co przeczytałem tutaj raz jeszcze. Ironii wobec sposobu, w jaki na Zachodzie potraktowano nie tylko sam Holokaust, ale także nas samych, jako Polaków - sojuszników, których opuszczono. Zdradzono. Bo inaczej nazwać tego nie można. Amerykańsko-brytyjskie slogany w rodzaju „Jeżeli coś staje się nieuchronne, trzeba się do tego przystosować”, czy "Niemoc pomocy" (tytuł jednego z rozdziałów) w ogóle mnie, tak jak i samego Karskiego, nie przekonują. Ta recenzja nie jest miejscem na historyczne dysputy i spory, ale czuję się w obowiązku wspomnieć o tym, co myślę. A myślę, że świetnie rozumiem szok Jana Karskiego po tym, co zobaczył, usłyszał i czego doświadczył ze strony "sojuszników" - zarówno na temat Oświęcimia, jak i samej polskiej państwowości, w milczeniu pozostawionej samej sobie za Żelazną Kurtyną. Oto, jak "działają" sojusze... To moja subiektywna opinia. Każdy ma prawo się z nią nie zgodzić. Lecz... czyż nie tak właśnie się to wszystko odbyło?

To jedna z najważniejszych książek na temat II Wojny Światowej jaką miałem przyjemność czytać. Mówię o tych książkach, które nie skupiają się na suchych faktach, danych, datach, liczbach, lecz na ludziach i ich postawach. Mówię o książkach, które skupiają się na historycznej prawdzie - celowo zaznaczam "historycznej", bo to coś całkiem innego niż historia pisana przez zwycięzców, czy też historia pełna przemilczeń i uproszczeń, podana na tacy wszystkim tym, którzy nie mają czasu bądź chęci zgłębiania tematu. To wartościowa, prawdziwa książka. Zajmie szczególne miejsce na mojej półce.

Gorąco polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki.

"Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść. Tom 1 (1914-1939) Madagaskar" - Waldemar Piasecki

Tytuł: Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść. Tom 1 (1914-1939) Madagaskar

Cykl: Jedno życie (tom 1)

Autor: Waldemar Piasecki

Wydawnictwo: Insignis

Data wydania: 20.05.2015r.

Liczba stron: 928

Opis tej książki jest tak prawdziwy, jak to tylko możliwe... Bo to nie jest ani tylko biografia, ani tylko beletrystyka, ani też tylko książka historyczna... To coś znacznie więcej.

Monumentalna zdaje się być ta lektura, ale jeśli się już ją zacznie - wciąga bez reszty. To wielka kopalnia wiedzy o II Rzeczypospolitej - kraju, który odrodził się z popiołów historii i wykuwa swój los na nowo. A na dzieło to, choć nikt tego wtedy nie wiedział, ma tak mało czasu... Rzeczywistość tę widzimy oczami młodego Karskiego. Co nimi widzimy? Przede wszystkim - może zbyt ogólnie to zabrzmi, lecz do tego się rzecz sprowadza - ciągły, podskórny spór o istotę państwowości między wizją Piłsudskiego i Dmowskiego, społeczne wahania między tolerancją dla inności a jej napiętnowaniem, świat kontrastów, w którym rauty, bale i świat szeroko pojętych wyższych sfer istnieje obok biedy i codziennych problemów zwykłych ludzi. W tym wszystkim mamy Karskiego, żołnierza przeznaczonego do służby dyplomatycznej, którego młodość wcale tak bardzo (jakby się zastanowić) nie odbiega od młodości ludzi w dzisiejszych czasach - Karski bowiem tak jak i my przeżywa swe wzloty i upadki, można powiedzieć "uczy się życia", nieustannie dokonując wyborów i, paradoksalnie, pomimo swej dobrej pozycji na starcie w dorosłość, ciągle musi udowadniać swoją wartość. Przy tym wszystkim ma także swoje życie rodzinne, uczucia, rozterki... Całość to obraz złożony, skomplikowany... rzeczywistość widziana oczami młodego człowieka sprzed niemalże wieku... Fascynujące.

Autor stwierdził na łamach tej książki, że takiej lektury o Karskim jeszcze nie było i już nie będzie. Zgodzę się z tym, ale dodałbym jeszcze, że wcześniej nie było jeszcze literackiego obrazu II RP takiego jak tutaj. I, być może, drugiego takiego też już nie będzie... Obrazu widzianego oczami młodego człowieka, który powoli wykuwa swój los wraz ze swoim krajem... To naprawdę świetna lektura.

Komu można polecić tę książkę? Wielbicielom historii z całą pewnością. Lecz nie tylko. Pierwszy tom historii życia Karskiego czyta się jak dobrą sensację i jednocześnie porządną beletrystykę, całość spaja swoistą klamrą tło tamtych czasów, więc myślę, że książką tą będą zachwyceni wszyscy, którym bliska jest tematyka zarówno międzywojnia, jak i dobrych opowieści ... o wielkich ludziach. O Wielkich Polakach. Karski bez wątpienia był kimś takim. I, jak się okazuje, nie tylko jego losy z czasów II Wojny Światowej mogą być pasjonujące. 

Gorąco polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki.

"Baśnie osobliwe" - Ransom Riggs

Tytuł: Baśnie osobliwe (tytuł oryginału: Tales of the Peculiar)

Cykl: Pani Peregrine

Autor: Ransom Riggs

Wydawnictwo: Media Rodzina

Data wydania: 14.06.2017r.

Liczba stron: 192

Osobliwe te baśnie, to prawda... a przez to o ileż ciekawsze od tych klasycznych!

"Osobliwy dom Pani Peregrine" gościł jakiś czas temu w kinach i, jak na każdą klimatyczną produkcję kinową przystało, doczekał się również książkowych pozycji "okołofilmowych". Takich jak ta. Aż nie sposób nie przypomnieć sobie w tej sytuacji Harry'ego Pottera i wydanych właśnie jako "okołofilmowa" rzecz "Baśni Barda Beedle'a" :) To, co trzymam w rękach, to rzecz również w tym stylu.

W naprawdę niezłym stylu, dodam. Pani Peregrine zebrała osobliwości pod swoim dachem, to zaś jest opowieść o ... w sumie troszkę o historiach i legendach dotyczących tych osobliwości (jako takich). Nieźle się to czyta :) A jest o czym. Mamy tu bowiem opowieści o ludożercach, koszmarach sennych, jest i coś o duchach, a także, na ten przykład, "O księżniczce, co miała wężowy język" ;) Brzmi fajnie? I owszem :)

Hollywood i kinowa machina napędzająca takie wydawnictwa pełna jest co prawda komercji (trzeba to przyznać, taka bowiem prawda), jednak czasami ta komercyjna maszynka wypluwa z siebie coś ciekawego. Osobiście z wielką przyjemnością i ciekawością przeczytałem te wszystkie baśnie :) Nie są to może klasyczne bajki na dobranoc, jakie zwykliśmy czytać dzieciom, ale... tym nieco starszym? - czemu nie? A i w nas samych przecież też nieraz tkwi dziecko ;) Nieprawdaż? :)

Polecam :)

Dziękuje Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki.

"Grupowa terapia schematów w leczeniu borderline" - Joan M. Farrell, Ida A. Shaw

Tytuł: Grupowa terapia schematów w leczeniu borderline

Autor: Joan M. Farrell, Ida A. Shaw 

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Data wydania: 09.12.2015r.

Liczba stron: 366

Kolejna fachowa książka - znów na bardzo trudne tematy.

Przytłaczać co nieco może ilość wielkich nazwisk i autorytetów z dziedzin psychologii i psychiatrii, jakie przewinęły się przez tę książkę - czy to tylko wspomnianych, czy też podpisanych pod zamieszczonymi w książce artykułami. To tylko świadczy o tym, że książka jest dobra. Taka, można powiedzieć... silna teorią. Nawet bardzo silna teorią. A jak z praktyką?

Teorię schematów w jej czystej postaci przybliżają inne książki (jak choćby ta, już przeze mnie zrecenzowana: https://cosnapolce.blogspot.com/2017/10/terapia-schematow-w-zaburzeniu.html ). Ta zaś wchodzi o jeden poziom wyżej - na poziom terapii grupowej konkretnie. Naczytałem się trochę na ten temat, więc nie mogę oprzeć się wrażeniu, że to już dużo wyższa szkoła jazdy... Terapia grupowa prowadzona przez dwóch terapeutów, z których jeden "panuje" nad grupą, drugi zaś, w trakcie sesji grupowej, pracuje nieco na uboczu z innymi w trybie indywidualnym... Już tylko ten krótki opis może pokazać, z jaką skalą trudności zmierzyli się autorzy i jak wielką pracę wykonali wprowadzając ten model terapii w życie. To budzi naprawdę wielki szacunek.

Co ważniejsze - szacunek uzasadniony... z badań bowiem i efektów pracy autorów wynika, że to może działać. Jeśli tak - a wiele na to wskazuje - to wszyscy ci, których codziennym udziałem jest borderline, naprawdę mogą mieć nadzieję... i trochę jaśniej popatrzeć w przyszłość... :) Jaśniejsza przyszłość zawsze powinna być celem. Czasem można się do niego przybliżyć (na szczęście). Co oczywiście nie oznacza, że droga ta będzie łatwa...

Myślę, że - przy całym optymizmie jaki może nieść ze sobą ta książka, jak również jej treść - największym potencjalnym problemem może być kwestia zdecydowania się osób dotkniętych problemem na model terapii grupowej, Ktoś, kto dotąd pracował indywidualnie, świadomie taki tryb wybierając... to może być niezwykle trudne, przejść na tryb grupowy... Może to być również niewykonalne, z czego należy zdać sobie sprawę. Jest to w każdym razie jedna z dróg - prowadzących (oby) do celu.

Pozycja ta, tak jak i poprzednia na temat terapii schematów jaką miałem okazję recenzować, ponownie przeznaczona jest głównie dla terapeutów. Lecz ponownie, tak myślę, mogą się nią zainteresować również ci, których problem ten bezpośrednio dotyka. Choć - jak wspomniałem - ta książka to już wyższa szkoła jazdy... I niekoniecznie może być przekonującą alternatywą dla tych, którzy wybrali indywidualny tryb terapii. Jednak jest to zawsze jakaś alternatywa - a takową chyba warto mieć.

Polecam.

Dziękuje Gdańskiemu Wydawnictwu Psychologicznemu za egzemplarz recenzencki.

"Terapia schematów w zaburzeniu osobowości typu borderline" - Arnoud Arntz, Hannie van Genderen

Tytuł: Terapia schematów w zaburzeniu osobowości typu borderline

Autor: Arnoud Arntz, Hannie van Genderen

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Data wydania: 04.11.2015r.

Liczba stron: 248

Terapia schematów - czyżby skuteczna metoda walki z borderline?

O zaburzeniu osobowości typu borderline napisano już mnóstwo książek. Mniej lub bardziej udanych... niestety... no cóż - jest w każdym razie w czym wybierać. Ta, na tle innych, jest o tyle ciekawa, że proponuje coś nowego, odmiennego, co (stwierdzając skuteczność na przykładzie holenderskich pacjentów) ma szansę zadziałać... Tym czymś ma być terapia schematów. Terapia, dodajmy, skuteczna... przynajmniej w teorii. Jednak czyż nie każde praktyczne zwycięstwo nie zaczęło się od opracowania i wdrożenia w życie jakiejś teorii? No właśnie...

Na czym to wszystko polega? Nie jest to takie proste - wytłumaczyć całość w trzech słowach... W największym skrócie - omawiany tryb terapii polega na sprowadzeniu problemu do kilku modeli poznawczych, z którymi, w trakcie pracy z pacjentem, może mieć do czynienia terapeuta. Dodajmy od razu - zmiennych modeli.. tak jak zmienne są zachowania i sposób funkcjonowania osób dotkniętych problemem... Kolejny krok to przygotowanie dynamicznych sposobów reagowania na zachodzące zmiany, a przez to - de facto - sposobów na skuteczne prowadzenie dalszej terapii. Taka może trochę zabawa w kotka i myszkę... może i trochę zabawa w przewidywanie kolejnych wydarzeń i reagowanie na nie... być może po trosze małe wróżenie z fusów... Czy to jednak istotne? Skoro ma to zadziałać, a wszystko wskazuje na to, że DZIAŁA... to chyba w takim razie warto. Chociażby na ten temat poczytać.

Szalenie trafne jest użyte przez autorów porównanie tego modelu terapii do... gry w szachy na flipperze. Bingo... Sama terapia jest jak szachy... a borderline - trochę (bardzo?) jak gra na flipperze... Nigdy w końcu nie wiadomo, kiedy coś się zmieni... Kiedy to, co jednego dnia jest dobre, innego dnia zmieni się w najgorsze z możliwych zło. Tak samo jak kwestia kontaktu z kimś, kto ma problem - jednego dnia jest dobrze, kolejnego już nie (to w końcu tak dobrze znane odbijanie się od bandy do bandy... o czym nie należy zapominać; nigdy). Określenie autorów trafne zatem w punkt... Bez dwóch zdań.

Ta książka przeznaczona jest przede wszystkim dla terapeutów. Z myślą o nich została napisana. Jednak wydaje mi się, że nie tylko oni mogą być jej odbiorcami. Czy pacjent powinien czytać tę książkę? Nie wiem... Jeśli jest świadomy swojego problemu, chce ruszyć z terapią do przodu, jest na to wszystko otwarty... wtedy na pewno tak, ta lektura w takim przypadku chyba tylko pomoże. Oby tak było :) ... Zwłaszcza, że książka jest bardzo fajna. Oprócz tego, że fachowa, to taka trochę... niosąca nadzieję? Tak. Jest w końcu o czymś, co według wielu świadectw... DZIAŁA. A jeśli coś działa, to jest to raczej pocieszająca perspektywa... prawda? :)

Gorąco polecam.

Serdecznie dziękuję Gdańskiemu Wydawnictwu Psychologicznemu za egzemplarz recenzencki.

"Odporność psychiczna. Strategie i narzędzia rozwoju" - Doug Strycharczyk, Peter Clough

Tytuł: Odporność psychiczna. Strategie i narzędzia rozwoju (tytuł oryginału: Developing Mental Toughness: Coaching Strategies to Improve Performance, Resilience and Wellbeing)

Autor: Doug Strycharczyk, Peter Clough 

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Data wydania: 12.06.2017r.

Liczba stron: 352

Niby rzecz o sprawach nieco oczywistych... lecz z nieco innego punktu widzenia.

Odporność psychiczna... rzecz każdemu z nas przydatna, potrzebna - nieraz niezbędna. Czyż bowiem tak nie jest? ... Każdy z nas ma swoją codzienność, w niej większe lub mniejsze problemy... umiejętność radzenia sobie z nimi jest konieczna, a rzeczą przydatną w tym dziele jest właśnie to, co jest treścią tej książki - odporność psychiczna.

Bardzo ciekawie i rzeczowo potraktowano tutaj omawiane zagadnienie. Autorzy przedstawiają na początku główne przyczyny, dla których odporność psychiczna jest każdemu z nas niezbędna, główną przyczynę upatrując w kwestii oczywistej - czyli w stresie. Stres jednak nie jedno ma imię, zatem omówione są jego źródła (praca, zmęczenie, decyzyjne problemy) przy jednoczesnym przytoczeniu badań na ten temat oraz przy wskazaniu sposobów rozwoju strategii obronnych - że tak powiem - nas samych, a zatem sposobów rozwoju naszej odporności psychicznej. Pouczające. Naprawdę pouczające.

Być może dla niektórych ta lektura będzie napisana zbyt ciężkim językiem. Nie przeczę, momentami trzeba się mocno skupić na treści. Myślę jednak, że warto. Problematyka jest bowiem tak ciekawa, że nie będzie to z pewnością czas stracony. A kto wie? - być może każdy z nas wyciągnie z tej książki coś dla siebie. Ja osobiście... chyba coś takiego z niej (tylko dla siebie) wyciągnąłem :) 

Gorąco polecam!

Serdecznie dziękuję Gdańskiemu Wydawnictwu Psychologicznemu za egzemplarz recenzencki.

"Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej" - Ewa Pisula

Tytuł: Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej

Autor: Ewa Pisula

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Data wydania: 2015r.
Liczba stron: 184

Autyzm... w pigułce.

Ta książka to naprawdę porządne, napisane przystępnym językiem, bogate w informacje, a jednocześnie zwięzłe studium problematyki autyzmu. Pozycja ta w bardzo przekrojowy sposób podchodzi do omawianego problemu, wychodząc od kwestii teoretycznych, poprzez różnorodne badania, na praktyce psychologicznej kończąc. Coś w sam raz na początek dla osób chcących zgłębić omawianą problematykę.

Książki takie jak ta są bardzo potrzebne. Takie pozycje pomagają bowiem często pojąć właściwą istotę rzeczy. Autyzm jako taki wciąż jest czymś bardzo niezrozumiałym, odstręczającym... dla zwykłego człowieka - czymś po prostu dziwnym. A to tylko (jak to ładnie ktoś mi kiedyś powiedział) pewien problem, z którym należy się po prostu zmierzyć. I tyle - to tak naprawdę nic strasznego. Zgoda... na co dzień może być to ciężki kawałek rzeczywistości dla kogoś, kto musi się z tym mierzyć, lecz wszystko można w jakiś sposób oswoić... zmierzenia się z problemem też można się nauczyć. Książki takie jak ta pozwalają o tym pamiętać.

Komu polecam książkę Ewy Pisula? W zasadzie każdemu zainteresowanemu tematem. Od pedagogów, poprzez rodziców, aż do tych, którzy po prostu chcieliby się czegoś na temat autyzmu dowiedzieć. Na rynku jest mnóstwo dostępnych książek na ten temat, jednak niewiele jest takich, które podają pewną syntezę faktów w małej, przystępnej pigułce. Ta książka należy do grona własnie takich.

Polecam.

Dziękuję Gdańskiemu Wydawnictwu Psychologicznemu za egzemplarz recenzencki.

"Dziedzice ziemi" - Ildefonso Falcones

Tytuł: Dziedzice ziemi (tytuł oryginału: Los herederos de la tierra)

Cykl: Katedra w Barcelonie (tom 2)

Autor: Ildefonso Falcones

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 13.09.2017r.

Liczba stron: 880

Wielki powrót do średniowiecznej Katalonii.

Falcones ponownie daje nam do ręki dzieło monumentalne. I raz jeszcze znakomicie snuje opowieść o kolejach ludzkiego losu, z wszystkimi jego wzlotami i upadkami, łącząc wątki ludzkie, refleksyjne, mroczne i historyczne. Całość ma w sobie - tak jak w przypadku "Katedry w Barcelonie" - niezapomniany, nieuchwytny, a jednak wyczuwalny klimat Katalonii. Wielkie brawa dla autora; rzadko się zdarza napisać kolejną część cyklu w tak dobrym stylu jak pierwszą.

"Dziedzice ziemi" to tak naprawdę, pomijając wszelkie wątki historyczne, historia o tym, jak... przeżyć. Przetrwać. Falcones ma wielki dar pokazywania tego, czym jest siła ludzkiego charakteru. Na czym polega jego niezłomność i jak zdumiewającym może być odnajdywanie w sobie jej kolejnych pokładów - zwłaszcza w chwilach, kiedy rzeczywistość i wydarzenia wokół bohaterów w każdy możliwy i racjonalny sposób przeczą temu, by człowiek mógł znaleźć w sobie jeszcze siłę na cokolwiek. To jednak możliwe, co pokazują opowieści snute przez Falconesa. Te wątki są zdecydowanie najciekawsze w każdej jego książce, którą miałem okazję przeczytać - również w tej.

Wielbiciele historii również będą jednak usatysfakcjonowani. Powiew historii czuć na każdym kroku, a wielka zaletą "Dziedziców ziemi" jest przy tym unikanie przeinaczeń i przekłamań, o które tak łatwo w przypadku książek, w których historia gra poniekąd (jednak) tylko drugoplanową rolę. Barcelona z przełomu XIV i XV wieku w wydaniu Falconesa jest bardzo... przekonująca. Realistyczna, zwłaszcza w zamieszczanych w książce opisach ludzkiego życia i jego mrocznych, brutalnych realiów, jakie były udziałem średniowiecznej codzienności. To naprawdę przekonuje, przez co książka jest jeszcze bardziej ciekawa. I bynajmniej nie nużąca - ponad 800 stron lektury to wcale nie męka, lecz czysta przyjemność.

Polecam.

Dziękuje Wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzencki.

"Miłość szczęśliwa. Terapia par Berta Hellingera" - Johannes Neuhauser (red.)

Tytuł: Miłość szczęśliwa. Terapia par Berta Hellingera (tytuł oryginału: Wie Liebe gelingt. Paartherapie Bert Helingers)

Cykl: Biblioteka Hellingerowska

Autor: Johannes Neuhauser (red.)

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 24.11.2004r.

Liczba stron: 356

Miłość szczęśliwa... brzmi jak kolejny banał, prawda? :)

Ewentualnie brzmi to jak potencjalne "rzyganie tęczą" ;) ... To jednak nie Disney i szczęśliwie pasące się na łące Tęczowe Jednorożce :) - nie, zupełnie nie :) ... W zasadzie ta książka... jest bardzo trudna. Dotyka znów (choć w tytule nie ma o tym ani słowa) problemu tego, do czego wszyscy dążymy: SZCZĘŚCIA... A ten temat wcale nie jest taki prosty... Ani łatwy. Nie tylko do osiągnięcia - również, jak się okazuje, nie jest to łatwy temat także do czytania...

Hellinger budzi moją coraz większą ciekawość... To jego druga książka na moim koncie książek przeczytanych - znowu ciekawa, tym razem trudna... lecz znów bez dwóch zdań się z nim zgadzam. Mądry gość ;) ... (co do mojej osoby się nie wypowiadam ;) ). Trudne tematy międzyludzkie to, jak widać, hellingerowska specjalność... Przeczytałem już nieco pozycji z zakresu psychologii i, muszę powiedzieć, nie spotkałem się jeszcze - jak u Hellingera - z TAK DOBRYM połączeniem kwestii trudnych z życiowego punktu widzenia, przy jednoczesnym podaniu ich na tacy i rozpracowaniu (mimo stopnia skomplikowania) w sposób... ok, z tym można dyskutować, ale według mnie w sposób tak prosty oraz całkowicie i totalnie zgodny z tym... co sam myślę ;) ... Może dlatego tak dobrze mi się to czyta(ło) ;)

O czym jest ta właśnie książka? O związku :)... czyli o tym, co - mówcie, co chcecie, taka prawda - daje człowiekowi największe szczęście. Spełnienie. Radość. Miłość. Codzienną pewność, że ktoś jest - i faktem swojemu istnienia w naszym życiu daje siłę. Wiarę. Chęć do tego, by wstać z łóżka na spotkanie następnego dnia. Taaak... to książka właśnie o tym :) A w zasadzie o tym, jak o ten związek DBAĆ. Jak nad nim pracować, jak naprawiać małe (i duże) wyrwy w codziennie stawianej razem budowli wspólnego życia tak, żeby nie runęła... Co więc jest kluczem?

U Hellinegera jest to - co chyba stanowi normę w jego książkach ;) - nieco skomplikowane (jak to w życiu...), lecz, w gruncie rzeczy... po przemyśleniu sprawy... proste. Proste, bo sprowadzone do rozłożonej na czynniki pierwsze istoty rzeczy. Co jest więc istotą rzeczy?... Zrozumienie. Zaufanie. Otwarcie się na drugiego człowieka. ROZMOWA. Pożądanie. Ogień, chemia... I - "bo do tanga trzeba dwojga" ;) - CHĘĆ drugiej (obydwóch?) stron do tego wszystkiego... Można by mówić dalej (i to wiele), ale to są właśnie pewne PODSTAWY. 

Hellinger (w osobie redagującego tę książkę Neuhausera) o tych podstawach mówi, lecz w sposób... trudny. Chyba dlatego, że patrzy na sprawę z perspektywy wieloletnich doświadczeń i rozważań... Trzeba też pamiętać, że ta książka jest de facto o terapii dla par będących na pewnych życiowych zakrętach, a do tego jest napisana w oparciu o sesje terapeutyczne pacjentów Hellingera... To jednak nie umniejsza i nie wypacza pewnego sedna lektury, czyli tego, na czym powinien opierać się związek. I szczęście dwojga ludzi... Pewne filary tutaj (chyba) z tej książki (i tak naprawdę wprost z życia) wyłuskałem... ;) ... Ale każdy z Was może śmiało zrobić to samemu - do czego wszystkich Was zapraszam :)

Warto :)

Gorąco polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

"Miłość ducha. Czym jest i jak osiąga spełnienie" - Bert Hellinger

Tytuł: Miłość ducha. Czym jest i jak osiąga spełnienie (tytuł oryginału: Die Liebe des Geistes Was zu ihr führt und wie sie gelingt)

Cykl: Biblioteka Hellingerowska

Autor: Bert Hellinger
Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 30.06.2010r.

Liczba stron: 416

Coś z cyklu... "o sobie samym"?

Trochę tak... Hellinger, jako człowiek i psycholog, już sam w sobie jest postacią niezwykle ciekawą - okazuje się, że nie mniej ciekawe są jego książki. O czym jest ta konkretna? W największym skrócie - tak jak wspomniałem - o nas samych; o tym, co w nas tkwi, a także o tym, jak to co w nas tkwi poukładać, aby być spełnionym. Lub inaczej mówiąc - aby odnaleźć szczęście.

"Miłość ducha" to nie tylko tytuł książki, ale taka swoista teoria hellingerowska, według której "praprzyczyną wszystkiego jest Duch, który nie rozróżnia i nie dzieli, który wszystkim porusza i dla którego wszystko jest dobre - takie jakie jest." Brzmi jak mocno filozoficzny wywód... Skrajnie na sprawę patrząc - co najmniej jak jakieś bzdurzenie... Jednak jeśli już się wczyta w samą książkę - jest w tym wszystkim pewien sens... Naprawdę. I całokształt wcale nie jest taki głupi.

Hellinger odwołuje się do wielu aspektów nas samych, naszego życia, takich jak nasze wnętrze, emocje; snuje rozważania na temat rodziny, samego związku jako takiego, uczuć, ról życiowych... Buduje powoli z tych klocków spójny obraz, w którym naczelną rolą i siłą sprawczą jest... w gruncie rzeczy miłość właśnie. Nasza własna do nas samych (takimi, jakimi jesteśmy), do innych; tak naprawdę do świata. Strasznie być może to wszystko upraszczam... ale to w końcu tylko recenzja ;) Recenzja, której zadaniem jest stwierdzenie, że to ciekawa i godna uwagi książka. A po lekturze - godna rozważenia - w samym sobie - jej treści. Myślę, że warto to zrobić. Książka wcale nie jest bowiem ani tak banalna, ani aż tak górnolotnie skomplikowana, jak można by z pozoru sądzić.

Polecam :)

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

"Pikantne historie dla pendżabskich wdów" - Balli Kaur Jaswal

Tytuł: Pikantne historie dla pendżabskich wdów (tytuł oryginału: Erotic Stories for Punjabi Widows)

Autor: Balli Kaur Jaswal

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 02.08.2017r.

Liczba stron: 408

W kuluarach pendżabskiej alkowy bywa wesoło :)

Oj, bywa wesoło! :) Ta książka ubawiła mnie do łez :) I zaskoczyła, maksymalnie na plus mnie zaskoczyła - KOMPLETNIE NIE TEGO się spodziewałem... i dobrze! :) Myślałem, że dostanę do ręki jakieś cicho wyszeptane w tajemnicy, skromne historyjki przerażonej kobieciny, a tu tymczasem... :) 

A tu tymczasem dostałem masę śmiechu, zero pruderii, trochę pikanterii, a na deser nieco sensacji / kryminału pod sam koniec :) Nikki prowadzi kurs wśród pendżabskiej społeczności (sama stanowczo się od niej odcinając), w trakcie którego wszystkie ciekawe, śmieszne i podnoszące temperaturę historie z życia wzięte wychodzą na światło dzienne. Jedna z nich jest na tyle niebezpieczna, że sprowadza spore zagrożenie na wszystkich (stąd końcówka rodem z dobrej sensacyjnej książki). Pomysł na książkę bardzo fajny :) ...

O czym jednak jest tak naprawdę ta lektura? W gruncie rzeczy nie o tych wszystkich historyjkach pozbawionych pruderii i budzących salwy śmiechu. To jest trochę książka... o zderzeniu Wschodu z Zachodem. W dobrym, tak myślę, tego słowa znaczeniu. Okazuje się bowiem, że choć kultury dwóch światów mogą być różne, to jednak... można się wzajemnie zrozumieć. A i ludzie, choć wychowani wśród różnych wartości, tradycji... są wbrew pozorom bardzo do siebie podobni na gruncie "bycia człowiekiem" - z całym bagażem tego człowieczeństwa, związanych z nim pragnień, myśli... a także ze z tym wszystkim "co nas kręci, co nas podnieca" :) - te sfery są chyba zawsze takie same ;) , nieważne pod jaką szerokością geograficzną :)

Co poza tym? To bardzo... pogodna książka :) Taka po prostu... pełna życia :) ... Może przez ciągły uśmiech, jaki budzi co chwilę jej lektura. A uśmiech to przecież dobra rzecz :)

Polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

"Tak to robią wspaniali rodzice. 75 rad, jak wychować szczęśliwe dziecko" - Erica Reischer

Tytuł: Tak to robią wspaniali rodzice. 75 rad, jak wychować szczęśliwe dziecko (tytuł oryginału: What great parents do)

Autor: Erica Reischer

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 02.08.2017r.

Liczba stron: 240

Dobre rady? Zawsze w cenie ;)

Zwłaszcza jeśli rzecz dotyczy najważniejszej rzeczy w życiu rodzica (jeśli już się nim jest) - wychowania własnej Małej Pociechy :) ... Książka daje ich całkiem sporo, bo aż 75 ;) ... Czasem są to rady naprawdę cenne, czasem banalne, lecz razem wzięte - ważne. Po prostu ważne. I nawet jeśli banalne - nie szkodzi; nieraz największy banał, mimo że powszechnie znany, nabiera znów swej mocy jeśli wypowie się go na głos, lub, jak w przypadku tej książki, spisze na papierze.

Erica Reischer bardzo fajnie pokazuje jak na przykładach z życia wziętych można powoli budować w dziecku to, kim chcielibyśmy aby stało się w przyszłości. Jak zaszczepić pewne wartości, normy, zrozumienie dla wielu spraw, szacunek, dobro - nic przy tym nie ujmując z tego, co jest istotą dzieciństwa, a więc... z dziecięcego uśmiechu :) Dziecko bowiem przede wszystkim powinno być przecież szczęśliwe. Na tyle, na ile może - a powinno móc takie być tak bardzo, jak tylko się da. Stąd też rady w książce także dotyczące nas samych, rodziców. To my przecież wychowujemy :) - nie zaszkodzi zatem przyjrzeć się nieco także samym sobie.

Lektura przyjemna, prosta, intuicyjnie zrozumiała, napisana bardzo fajnym językiem. Autorka nikogo nie poucza, daje tylko przykłady - wnioski pozostawiając do wyciągnięcia czytającemu. Bardzo, bardzo, bardzo fajna książka :)

Polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.