niedziela, 18 lipca 2021

Oswoić potwora gniewu - Holly Forman-Patel


Tytuł: Oswoić potwora gniewu (tytuł oryginału: Anger Management. Activities for kids)
Autor: Holly Forman-Patel 
Data wydania: 07.05.2021
Liczba stron: 120


Dziecięca złość.

Złość widoczna w zachowaniu młodego człowieka (nawet bardzo młodego - w tej książce mowa jest przede wszystkim o przedszkolakach oraz o uczniach pierwszych klas szkoły podstawowej) postrzegana jest przez otoczenie w sposób bardzo negatywny. Od niepamiętnych czasów w społecznej świadomości funkcjonuje przekonanie, że "dziecko ma być grzeczne" - koniec, kropka. A przecież złość i gniew to także naturalne emocje, których przejawianie jest czymś prawidłowym i zdrowym. Jednakże w jaki sposób te emocje (i ich przyczyny) rozpoznawać? Jak nad nimi panować? Wskazówki w tym zakresie znajdziemy w niniejszej książce.


Gniew to coś, co odczuwamy wszyscy. Już od najmłodszych lat. W związku z tym warto na samym początku rozprawić się ze wspomnianym już społecznym przekonaniem na temat tego, że dziecko MUSI być grzeczne. Rzeczywiście, powinno - jednak czy także względem tego, iż musi ono hamować swoje naturalne reakcje? Gniew i złość wszak do nich należą, a tłumienie ich nie jest niczym dobrym - pełnią one bowiem (jako emocje) często funkcję informacyjną (tak dla samego dziecka, jak i dla jego otoczenia), ich istnienie oznacza bowiem czasem, iż podskórnie w dziecku buzują inne, trudniejsze uczucia; gniew jest tylko ich zewnętrzną emanacją, która oznacza, że młody człowiek nie do końca radzi sobie z tym, co czuje. Zamiast więc tłumić pewne rzeczy warto raczej się im przyjrzeć - i okiełznać tytułowego potwora gniewu.


Przyjrzenie się bliżej dziecięcemu gniewowi oznacza tyle, że warto rozpocząć wraz z dzieckiem swoisty trening emocji oraz ich rozpoznawania. Sprowadza się on do wdrożenia pewnych mechanizmów samoregulacji i samokontroli, które pozwolą dziecku nad tym wszystkim zapanować. A jako, że mówimy o dziecku w wieku kilku lat, to najwłaściwszą w tej materii propozycją jest przestawiony w niniejszej książce program ćwiczeń opartych o rady specjalistów oraz o to, co do dzieci w tym wieku przemawia chyba najbardziej - o zabawę.


Szczegółowo na sprawę patrząc, Holly Forman-Patel proponuje dzieciom zestaw ćwiczenia, których podstawy oparto o terapię poznawczo-behawioralną, o praktykę uważności, a także o terapię integracji sensorycznej. W praktyce oznacza to wdrożenie szeregu ćwiczeń i zabaw takich jak prace plastyczne, rysowanie, zabawy muzyczne, taniec, a także ćwiczenia oparte o zasady jogi. Brzmi to dosyć zwyczajnie i nie wygląda na pierwszy rzut oka na jakiś specjalistyczny program ćwiczeń, jednak wierzcie na słowo - to program opracowany przez specjalistów w swoim fachu, a ma on na celu rzecz niezbędną do zapanowania nad emocjami: wyciszenie i osiągnięcie względem dziecięcej psychiki stanu bardzo pożądanego spokoju, dzięki któremu dużo łatwiej można rozwiązać wszystkie istniejące emocjonalne problemy.

W swej istocie książka jest bardzo przyjemna w odbiorze i przyjazna dzieciom - wszak to właśnie do nich jest ona skierowana. Zaprezentowane przykłady i zabawy opierają się o historyjki wzięte z życia, jak choćby o sceny zabaw z przyjaciółmi, o sytuacje mające na co dzień miejsce w szkole oraz w domu rodzinnym. Takie analogie pozwalają kilkulatkowi oswoić się z książkowymi propozycjami oraz dają - dzięki temu oswojeniu się - sporą szansę na końcowy sukces przedstawionego treningu ćwiczeń.


Książka jest świetna i zasługuje na to, aby pojawić się na półce każdego kilkulatka i jego rodzica. Dorastanie i dziecięcy rozwój może być przyjemne i szczęśliwe (i na to wszyscy liczymy), jednak nigdy nie jest idealne, a zatem zapewne każde dziecko i jego rodzic spotka się w tym czasie z jakimiś trudnymi sytuacjami, w których pojawi się gniew, czy złość. Warto mieć w tedy na półce książkową pomoc taką, jak ta.

Gorąco polecam!

Dziękuję GWP za egzemplarz recenzencki.

#oswoićpotworagniewu #HollyFormanPatel #gwp #gdańskiewydawnictwopsychologiczne #gniew #złość #treningrozpoznawaniaemocji #terapiapoznawczobehawioralna #praktykauważności #terapiaintegracjisensorycznej








Brak komentarzy:

Prześlij komentarz