Tytuł: Zdrada ciała. Psychologia lęku i rozpaczy
Autor: Alexander Lowen
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 09.02.2022
Liczba stron: 336
Izolacja i lęk.
"Zdrada ciała" Alexandra Lowena to głęboko poruszająca (co jest być może dziwne w przypadku lektury psychologicznej, jednak w tym przypadku jest to fakt) książka dotykająca psychologicznych problemów, zaburzeń osobowości oraz związanych z nimi - i nadmienionych w podtytule - dwóch destrukcyjnych zjawisk: lęku i rozpaczy. Jedno i drugie łączy się ze sobą wręcz nierozerwalnie w przypadku schizoidalnego zaburzenia osobowości, o którym tutaj mowa. Nazewnictwo jest tutaj dość nieprzystępne, a chodzi o bardzo prostą w swej istocie rzecz - o izolowanie się od otoczenia (w dużej mierze przez strach związany z nawiązywaniem więzi), które powoduje fatalną w skutkach społeczną izolację oraz które generuje poczucie wewnętrznej rozpaczy i lęku. Istna samonapędzająca się machina destrukcji... Czy można z nią skutecznie walczyć?
Zacznijmy może od tego, czym jest schizoidalne zaburzenie osobowości. Czysto definicyjnie patrząc mówimy o zaburzeniu, które cechuje się tendencją do izolowania się, do niewytwarzania silnych związków oraz do wycofywania się z kontaktów emocjonalnych i społecznych oraz do uznawania ich za niepotrzebne. Przy dużej wewnętrznej wrażliwości wyrażanie uczuć jest ograniczone, co powoduje pozorny chłód i dystans uczuciowy.
Alexander Lowen przedstawia na łamach "Zdrady ciała" tezę, iż
praprzyczyną schizoidalnego zaburzenia osobowości jest utrata przez
pacjenta kontaktu z własnym ciałem, czyli wyparcie bądź zanegowanie
płynących z ciała wrażeń i uczuć. Jest to mechanizm obronny
wykształcający się zwykle we wczesnym dzieciństwie jako reakcja na
świadomie lub nieświadomie okazywane przez rodziców niechęć i wrogość.
Utrwala się on w postaci chronicznych napięć mięśniowych i blokuje
wyrażanie uczuć u osoby dorosłej, a także powoduje trudności w relacjach
z innymi czy kłopoty ze snem.
Autor twierdzi, że zaburzenia tego nie można leczyć wyłącznie za pomocą psychoterapii analitycznej i że niezbędna jest również praca z ciałem. Przedstawia opracowane przez siebie techniki: pozycje i ruchy terapeutyczne oraz ćwiczenia oddechowe, dzięki którym pacjent może uwolnić tłumione dotąd uczucia.
Lektura z całą pewnością daje do myślenia i chociaż dedykowana jest głównie tym, których opisywana przypadłość dotyczy, to jednak jest to książka na tyle w swej wymowie obrazowa, że każdy z nas bez problemu będzie w stanie wczuć się w sytuację osoby tym wszystkim dotkniętej. Powiązana z omawianym zaburzeniem swoista samoizolacja i unikanie nawiązywania więzi to bolesne i pełne rozpaczy zaprzeczenie społecznej natury człowieka, które nie ma szans skończyć się dobrze... Lowen uświadamia to nam wszystkim i dobrze jest wsłuchać się w jego przekaz. Ma on bowiem bardzo wiele mądrego do powiedzenia (i to nie tylko o samym zaburzeniu, ale - po prostu - o ludzkiej naturze, z którą walczyć nie sposób).
Bardzo wartościową częścią książki są zaprezentowane przez Lowena ćwiczenia i techniki terapeutyczne, mające w zamierzeniu pomóc osiągnąć pewną równowagę ciała i ducha. Lowen całymi garściami czerpie tutaj z praktykowanej przez siebie zawodowo bioenergoterapii; trzeba przyznać, że na papierze wygląda to wszystko bardzo sensownie.
Warto przeczytać – polecam :)
Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.
#zdradaciała #psychologialękuirozpaczy #lęk #rozpacz #lowen #alexanderlowen #psychologia #schozoidalnezaburzeneiosobowości #czarnaowca #wewnątrzinazewnątrz #cosnapolce #dobraksiążka #czytamksiazki #bookstagram #bookreview
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz